سایت سیر و سیاحت

قصر تابستاني

قصر تابستاني پكن كه در سال 1750 ميلادي ساخته شده است، شاهكاري در طراحي باغ‌هاي چيني است. در اين محوطه چشم‌انداز طبيعي تپه‌ها و آب‌ها با سرسراها، معابد، پل‌ها و قصرهاي ساخته دست بشر تركيب شده است و مجموعه‌اي هماهنگ كه واجد ارزش‌هاي زيباشناختي والايي است را به وجود مي‌آورد. مجموعه باستاني قصر تابستاني پكن از سال 1998 در فهرست ميراث جهاني يونسكو ثبت شده است.

تپه «عمر طولاني» (با ارتفاعي حدود 60 متر) و درياچه كونمينگ (كه حدود دو سوم مساحت كل مجموعه را تشكيل مي‌دهد) مهم‌ترين عناصر طبيعي مجموعه قصر تابستاني پكن هستند. اين مجموعه كه در كل نزديك به 3 كيلومتر مربع مساحت دارد، حدود 70 هزار متر مربع از عمارت‌هاي گوناگون را در خود جاي داده است.
مجموعه قصر تابستاني در حومه ناحيه هايديان و در 15 كيلومتري مركز پكن واقع شده است. هسته اوليه اين مجموعه در زمان حكومت سلسله جين (1234 ـ 1115) ساخته شد و طي دوران حكومت امپراتوران فئودال اين سلسله گسترش يافت. اما در دوره حكومت سلسله كينگ (1911 ـ 1644) بود كه اين مجموعه به شكل فعلي خود درآمد و به يك باغ مجلل سلطنتي تبديل شد كه اسباب سرگرمي خانواده‌هاي سلطنتي را فراهم مي‌آورد.

مجموعه قصر تابستاني پكن مانند بسياري ديگر از مجموعه باغ‌هاي سلطنتي چين از سه تپه و پنج باغ (تپه عمر طولاني، تپه چشمه يشم و تپه معطر؛ باغ خيزاب‌هاي زلال، باغ بهار جاودان، باغ كمال و تابندگي، باغ آرامش و تابندگي و باغ آرامش و لذت) تشكيل شده است. صنعت‌گران و هنرمنداني كه در ساخت اين مجموعه شركت داشتند با سرمشق قرار دادن طبيعت، مناظري بديع و عمارت‌هايي خلق كردند كه نمونه‌اي از اوج معماري و هنر چين در آن زمان است.

مجموعه قصر تابستاني پكن كه حول محور «برج بخورات بودايي» ساخته شده است، بيش از 3 هزار سازه و عمارت كوچك و بزرگ چون پل‌ها، راهروها، تالارها، برج‌ها و... را در خود جاي داده است. اين مجموعه را مي‌توان به چهار محوطه اصلي كه عبارتند از: محوطه تپه پيشين، محوطه تپه پسين و پشت درياچه، محوطه بارگاه و محوطه جلوي درياچه تقسيم كرد.
ــ محوطه تپه پيشين: اين محوطه باشكوه‌ترين بخش قصر تابستاني پكن است و بيشترين بناها و عمارت‌هاي اين مجموعه را در خود جاي داده است. اين محوطه از طرحي متمايز با ديگر نقاط مجموعه برخوردار است و عمده عمارت‌هاي آن در طول محوري ساخته شده‌اند كه درياچه كونمينگ را به مركز تپه وصل مي‌كند. از جمله عمارت‌هاي مهمي كه در اين محوطه قرار گرفته‌اند مي‌توان به دروازه ابرهاي متفرق، تالار ابرهاي متفرق، تالار افتخار اخلاقي، برج بخورات بودايي، تالار بحر خرد و... اشاره كرد.

ــ محوطه تپه پسين و پشت درياچه: هر چند عمارت‌هاي كمتري در اين بخش به چشم مي‌خورند، اما اين محوطه از نظر چشم‌انداز طبيعي بسيار زيبا و چشم‌نواز است و درختان هميشه سبز انبوه و گذرگاه‌هاي پيچ در پيچي را در خود جاي داده است. بازديدكنندگان از اين محوطه آرامش و زيبايي نادري را تجربه مي‌كنند كه در كمتر نقطه‌اي از جهان مي‌توان نظير آن را پيدا كرد. از جمله زيباترين بخش‌هاي اين محوطه مي‌توان به باغ جاذبه‌هاي هماهنگ و كوي سوژو اشاره كرد.
ــ محوطه بارگاه: اين محوطه جايي است كه امپراتريس دواگر سيكسي و امپراتور گوانگجو با صاحب‌منصبان و وزراي خويش ديدار مي‌كردند و به رتق و فتق امور مملكتي و استراحت مي‌پرداختند. بازديدكنندگان از اين محوطه پس از عبور از دروازه شرقي عمارت‌هاي اصلي تشكيل‌دهنده قصر تابستاني پكن را مي‌بينند كه عبارتند از تالار سخاوت و طول عمر (كه دفتر كار امپراتور محسوب مي‌شده است)، تالار خيزاب‌هاي يشمي (كه محل زندگي امپراتور گوانگجو بوده است)، تالار طول عمر شادمانه (كه محل زندگي امپراتريس سيكسي بوده است) و تالار فضيلت و تناسب (كه محل سرگرمي امپراتريس بوده است.(

ــ محوطه جلوي درياچه: اين محوطه كه از نظر مساحت بزرگترين بخش مجموعه است، درياچه كونمينگ و سواحل شرقي و غربي آن را در خود جاي داده است. پل هفده قوس و جزيره نانهو در كنار خود درياچه كه با امواج كوچك و لرزان به استقبال درختان بيد مجنوني مي‌آيد كه براي بوسه زدن به سطح آب سر بر روي درياچه خم كرده‌اند، از ديدني‌ترين قسمت‌هاي اين محوطه هستند.

مانند بسياري ديگر از قصرها و باغ‌هاي سلطنتي پكن، بخش‌هاي زيادي از مجموعه قصر تابستاني در سال 1860 و در جريان هجوم نيروهاي انگليسي و فرانسوي به چين دستخوش ويراني و آتش شد. اما در سال 1888 امپراتريس دواگر سيكسي از محل بودجه نيروي دريايي چين، به مرمت اين مجموعه اقدام كرد، آن را باغ تابستاني خواند و به اقامتگاه خود تبديل كرد. همچنين اين مجموعه بار ديگر در سال 1900 و در جريان هجوم نيروهاي متحد هشت كشور به چين صدمه ديد كه آسيب‌هاي ناشي از اين حمله نيز در سال 1902 ترميم شد.

در سال 1924، هنگامي كه پس از پيروزي انقلاب چين آخرين امپراتور اين كشور از شهر ممنوع بيرون رانده شد، درهاي مجموعه قصر تابستاني پكن نيز مانند بسياري ديگر از بناهاي سلطنتي اين كشور به روي عموم مردم گشوده شد.